XXI საუკუნეში ადამიანის ცხოვრება, განსაკუთრებით კი განვითარებულ ქვეყნებში მექანიკური, უემოციო გახდა შეზღუდვებისა და ნორმების გამო, რომელსაც მატერილურად უზრუნველყოფილი ცხოვრება მოითხოვს მათგან. გამოდის რომ ადამიანი ჯერდება იმას რაც საჭიროა და არა იმას რაც უნდა, ჩვენ ნიცშესეულ აქლემებად დავიბადეთ, თითქოს განვვითარდით მაგრამ ლომობასა და შემდეგ ბავშვობაზეც კი ლაპრაკი ზედმეტია. ჩვენ ისევ გვეუბნებიან ‘’შენ უნდა’’ და ‘’მე მინდას’’ კი ვეღარ ვამბობთ…
ტრიერის იდიოტები არის ფილმი რომელმაც კიდევ ერთხელ დამაფიქრა იმაზე რა მინდა?რა მინდა რომ ვაკეთო და რატომ? მინდა თუ არა შევასრულო საზოგადოების დაკვეთები და ჩამოვყალიბდე ყალიბში ისეთად როგორზედაც არის მოთხოვნა სოციუმში თუ მინდა რომ იქ ვიცხოვრო? პასუხი ფილმის დასასრულიდან კარენის გაცლაა ოჯახიდან, სოციუმიდან რომელიც ვეღარ მიიღებს მას ისეთს როგორიც არის, ანუ აზრი თანამოაზრეების ძებნასა და ერთგვარ სუბკულტურებშია? შეიძლება ცალსახად გავიგოთ რეჟისორის გამოსავალი რომ ხსნა სუბკულტურებშია სადაც კონკრეტული იდეებით გაერთიანებული ადამიანები ქმნიან თავიანთ სოციუმს თავიანთი ღირებულებათა სისტემითა და ა.შ.
‘’დოგმა 95’’- ის მიხედვით გადაღებული ეს ფილმი უფრო რეალისტურია ვიდრე შეიძლება ყოფილიყო, ტიპური არტ ჰაუსის სტილში რომ გადაეღო ტრიერს. ჩემი აზრით ფასბინდერსა და ტრიერს შორის ბევრი საერთოა თუნდაც ესთეთიკისა და ჩრდილოური რეალიზმის გამო. მიუხედავად იმისა რომ ფილმში მუსიკა თითქმის არ ყვირის ის მაინც ძალიან ზუსტად და გააზრებულად არის შერჩეული, რაც მსახიობების თამაშსა და ფილმის იდეის ძებნის პროცესს უფრო გიიოლებს შესაბამისად მიზანიც მიღწეულია, ფილმის ნახვის შემდეგ აუცილებლად, აუცილებლად ფიქრდები და მიდიხარ აღმოჩენებზე.
‘’იდიოტები’’ არის ფილმი რომელიც ყველამ უნდა ნახოს და დაფიქრდეს, ტრიერი კიდევ არის რეჟსორი რომელიც ქმნის სუნთქვისთვის აუცილებელ ჟანგბადს…
P.S მე არ ვარ კინომცოდნე უბრალოდ მოყვარული ვარ რომელსაც გამაჩნია საკუთარი აზრი 😉
occupygeo 